Water For Your Soul

Chojrak

Nie zapominajmy o "Sensimilli". Laughing

Mnie osobiście bardzo się podoba tekst "Cut The Line" - rozbudowany, Joss poszła bardziej w konkret niż zwykle. :) Cieszy mnie również narracja w "Molly Town" - opowiedzenie historii z czyjejś perspektywy.

Poza tym przekonałem się już nawet do "Star" i "Let Me Breathe" - ta płyta to nierozerwalna całość, jak dla mnie. Wesoly

Stoned

Stoned

Ostatnio przeczytałam gdzieś takie zdanie,że kiedy Joss przestanie śpiewać tak, jakby miała coś do udowodnienia, to będzie fenomenalną piosenkarką/artystką.

I tak się zaczęłam zastanawiać,że albo ta płyta jest pierwszą nagraną na luzie artystycznym (mówiąc tylko o krążkach z autorskimi piosenkami), albo była nią "LP1".

Co o tym sądzicie? Czy Waszym zdaniem czuć tu w ogóle jakąś różnicę?

Moim zdaniem pierwsze płyty są takimi "do udowodnienia". SS1 było debiutem, ale z coverami, więc MB&S miało trochę udowodnić,że i we własnych kompozycjach Joss radzi sobie świetnie, potem IJS miało pokazać prawdziwą Joss-wokalistkę-artystkę... Może ta zabawa zaczęła się już od CMF?

Chojrak

A w jakim sensie to było napisane? I co ciekawsze, napisane na stronie polskiej czy zagranicznej?
Jak dla mnie, jeżeli Joss próbuje coś udowodnić, to najwięcej pod względem wokalnym, często zdarza jej się szarżować w swoich piosenkach wokalem do takiego stopnia, że nie wszystkim musi się to podobać. Ja na przykład lubię jej popisy wokalne, tak samo jej spontaniczne (dla niektórych z kolei wyuczone) okrzyki i pomrukiwania. Pod tym względem wydaje mi się, że właśnie WFYS jest tą pierwszą płytą bez ciśnienia na pokazanie tego, ile Joss potrafi, ale nastawiona po prostu na barwne, dobre śpiewanie. Wątpię, że ludziom może chodzić o coś innego, w końcu ilu jest takich, którzy dokładnie śledzą jej twórczość i krytykują warstwę aranżacyjną i tekstową? ewentualnie może chodzić o sam kontekst nagrań, ale wtedy jak próba udowodniania czegoś miałaby ogólnie wpłynąć na kształt jej muzyki? Przecież Joss prawdopodobnie i tak nagrałaby te piosenki w podobny sposób. Wyjątkiem może być SS2 jako pokazanie umiejętności coverowania soulowych klasyków plus desperacka próba przypomnienia o sobie, może chęć powrotu do sukcesu z czasów debiutu? LP1 też pewnie miało dowodzić tego, że Joss potrafi sobie poradzić bez dużej wytwórni za plecami, ale tutaj nie wiem, jak miałoby to wpłynąc na zawarte na tym albumie piosenki - do współpracy z Dave Stewartem pewnie i tak by doszło, a atmosfera Nashville przyniosła takie, a nie inne utwory. Na CMF też raczej nie ma żadnego udowadniania, wprawdzie walczyła z wytwórnią, ale to raczej nie miało wielkiego wpływu na samą muzykę. Może też dlatego właśnie ta płyta tuż po Soul Sessions była najlepiej oceniana? Ciężko stwierdzić, natomiast o WFYS chyba najprędzej można powiedzieć, że to w 100% luźno nagrana płyta. Joss przecież nie kreuje się na rasta, nie chce reggae rewolucjonizować, pokazała, że może nagrać własne, dobre, autorskie piosenki, ale myślę, że to nie był nadrzędny cel. Tak naprawdę o każdym artyście można powiedzieć, że z każdą płytą musi coś udowadniać. Jeśli WFYS ktoś uważa za próbę udowadniania czegoś, to chyba po prostu nie przekonują go piosenki Joss i nie ma co drążyć, a Joss pozostaje nagrywać kolejne płyty - ta ostatnia i każda kolejna chyba najszybciej mają szansę uwolnić się od tego krzywdzącego piętna. :)

Stoned

Chojrak

Faktycznie, pierwsze trzy płyty są próbą udowadniania czegoś, ale czy to jest dziwne? Joss nie dość, że była świeżakiem na muzycznej scenie, to była jeszcze bardzo młoda - była w moim wieku, nagrywając Introducing. Wydaje mi się też, że ta era totalnie przewartościowała Joss, dużo czytałem negatywnych opinii na jej temat (na przykład na misce) w newsach z tego okresu, trochę tak, jakby robiła z siebie celebrytkę. Nie wiem, na ile to prawda, ale odniosłem wrażenie, że dużo ludzi wyrobiło sobie złą opinię o Joss po tej płycie.

Przykre, że ludzie najczęściej oceniają Joss wyłącznie przez pryzmat pierwszej płyty, co jest krzywdzące dla jej nowych działań, tak samo jak na tym etapie bezzasadne moim zdaniem jest zarzucanie Joss próby udowadniania czegokolwiek. Kwestia, czy Joss jest "jednorazowym cudem" zależy od gustu i oczekiwań, jak widać nie da się spełnić wszystkich oczekiwań.
Joss padła ofiarą trochę wybujałych oczekiwań, a trochę artystycznego błądzenia. Cóż, teraz pozostaje rozwiewać wszelkie wątpliwości, nie można też być cały czas na szczycie. Aż jestem ciekawy, jak zabrzmi ósma płyta.

Swoją drogą, sam się łapię na tym, że chętniej sięgam po płyty od CMF włącznie niż po pierwsze 3. :) Gdy myślę o popisywaniu się Joss, to odtwarza mi się końcowy fragment "What Were We Thinking", gdy Joss wydziera się na lewym kanale - mam kompletnie ambiwalentny stosunek do tego fragmentu - ale takich momentów nie jest aż tak wiele.

Stoned

Nie zauważyłam Twojej odpowiedzi, jakim cudem ?

wena

Zalazła im za skórę ta Joss strasznie

Jak małe dzieci do końca kariery będą ją krytykować lub ignorować jej twórczość.Nie ma przebacz Wesoly

Stoned

Tutaj znalazłam ciekawą dyskusję : [link widoczny dla zalogowanych]

Chojrak

Trochę to już przepychanka z tego wychodzi, że Joss nie jest prawdziwa w swoim śpiewaniu muzyki soul albo prawdziwa. Widocznie to kwestia gustu. :) Może dobrze, że skręciła trochę bardziej w reggae niż w muzykę soul? Konkluzja ta sama, naprawdę nie pozostaje jej nic innego i bardziej naturalnego, jak nagrywanie kolejnych płyt i koncertowanie.

Stoned

Nie przeglądałam za dużo podsumowań muzycznych, ale wydaje mi się,że mało brało pod uwagę WFYS.
W jednym za to została płytą roku :) [link widoczny dla zalogowanych]

Chojrak

Dzisiaj mija rok od premiery, a ja wciąż nie mogę przestać słuchać tej płyty i regularnie po nią sięgam. :) Ostatnio jaram się "Underworld".

Stoned

Chojrak

Wygląda na to, że w Czechach (?) mamy odpowiednik Anji Sei, to znaczy uroczą dziewczynę, która bardzo chętnie wykonuje covery piosenek Joss Stone. Taką propozycję zasugerował mi youtube.

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/HPeGmIiMhKI" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media"></iframe>

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/mZe73ji9AqU" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media"></iframe>

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/YHTHfCWCxEM" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media"></iframe>

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/XgtOJM98kA0" frameborder="0" allow="autoplay; encrypted-media"></iframe>

O ile na żywo lepiej wypada Anja Sei, to studyjne "Molly Town" w wykonaniu tego zespołu brzmi bardzo fajnie, ale chyba taka jest magia i urok tej piosenki, że ta melodia zawsze brzmi świetnie. No i dobra produkcja! :) Fajnie wiedzieć, że składy grające reggae biorą pod uwagę także Joss. Wesoly